Daar zijn we weer!

Zo dat heeft weer even geduurd!
Maarja dat komt ervan als je het druk en naar je zin hebt… dan vliegt de tijd en vergeet je zo weer een nieuw verslag te posten..

Rudy (de Duitser) ging ook mee paintballen vorige keer (dat is alweer een tijd geleden), compleet uitgeput en kon nauwelijks meer lopen, pakte een tijdje geleden mijn hockey stick uit mijn kamer en zei: dit is zeker geen goede stick voor mij, omdat deze te kort is (dan moet ik zover voorover bukken…) Ik stond hem aan te kijken of die van een andere planeet kwam…. Die jongen is ook niets gewend..

Met de studie gaat het nog allemaal zoals het moet gaan. Nog 1 maand en dan ben ik daar mee klaar (als het goed is) en heb ik meer tijd voor reizen, leuke dingen en andere bezigheden.
De vakken die ik volg zijn tot nu toe goed te doen en prima te volgen. Echt heel veel tijd zit ik dan ook weer niet op de Uni aangezien ik alleen di, wo en do les heb.

In de laatste 2 weken van september hadden we hier spring break. Je kan gewoon in Melbourne blijven en gaan studeren of erop uit gaan, zoals de meeste exchange studenten doen.
Ik ben met nog 3 andere, zo gek als het klinkt naar Perth gereden en weer terug. In totaal 9400km en dit allemaal in 16 dagen!
Omdat de auto op mijn naam staat en ik de enige ben die verzekerd is heb ik alles gereden. Was eigenlijk wel prima te doen achteraf maar soms toch wel vermoeiend.
De medereizigers: Joris, vriend vanuit NL. Eric, jongen uit Zweden, vindt het allemaal wel prima, hier een daar een kronkel in de bovenkamer als die weer met opmerkingen komt waar we alle drie geen raadt mee wisten. ‘’Wil jij misschien entertainen op onze Dutch Party over 2 weken?’’ Wat, Naakt…. ‘’Oh Joris wat heb je toch een lekker kontje’’ als we met zijn alle in de tent liggen (nog net niet lepeltje lepeltje….(ja het tentje was nogal klein…) zit graag op de grond omdat hij dat gewend is zegt hij en laat van alles achter op het dak van de auto; zonnebril, koffie, camera…. Studeert wiskunde en krijgt ook nog een beste beurs van de overheid om hier te studeren ($20.000) èn wordt voor de zoveelste keer weer eens gek als 1 van zijn vriendinnetjes hem weer eens belt vanuit Sydney. Verder een top gozer en erg mee gelachen!
Joan, Meisje uit Denemarken, leerde ik kennen in het begin van het semester, studeert Architectuur (bachelor) en heeft ook al veel dingen gedaan, half jaartje Amerika, zat 2 jaar geleden ook in Australië om te reizen (precies wanneer ik er ook was), was afgelopen semester een paar dagen in Delft geweest om de Uni/ faculteit bouwkunde te bezoeken en vindt snowboarden helemaal geweldig dus heeft ze ook nog een paar maanden in Oostenrijk gezeten om snowboardles te geven!
Dan nu de reis! Dag 1 van Melbourne naar Adelaide. We vertrokken een beetje laat aangezien de meeste van ons nog wat voor de studie moesten doen. 13.30u reden we dan Melbourne uit om vervolgens nog 700+ km af te leggen. Om 21.00u kwamen we aan en zijn we opzoek gegaan naar een Hostel. Blijkt alles al dicht te zijn! Ja, vaag! Na 2 uur rondrijden, zoeken, vragen, Lonely Planet lezen eindelijk een camping gevonden. Maarja geen mens te bekennen daar dus konden we niet inchecken… Echter waren we helemaal gaar en hebben toen toch maar onze tent op een stukje gras neergezet en ons de volgende dag netjes gemeld.
De volgende dag op weg naar Whyalla gestopt in Clare Valley voor wat wine tasting en na een paar wijngaarden weer verder richting onze volgende stop. Het doel was, zoveel mogelijk zien onderweg en voor het donker aan komen op de bestemming. Het gevaar is namelijk dat wanneer het begint de schemeren er wild vlees oversteekt (zonder te kijken) en je wilt echt geen kangoeroe, kameel of emu raken want dan heb je er gewoon ‘’iemand’’ bij op de achterbank (en echt veel ruimte hadden we niet). Nee, dan kan je je auto wel afschrijven…
Dag 3 van de trip aangekomen in Port Lincoln, erg mooi en hebben geslapen in een National park, dus kampvuurtje maken, eten koken, biertje erbij en ff chillen!
De volgende dag helemaal naar Ceduna gereden dat bekend is om zijn locale seafood. Maarja, uiteindelijk zaten we ’s avonds toch allemaal aan de steak! Onderweg veel mooie stranden en natuurparken gezien en op de camping alle apparatuur maar even opgeladen want vanaf nu gingen we de Nullarbar in, de reis door de woestijn!
Onderweg gestopt bij Head of Bight, een plaats waar walvissen ca 100m van de kustlijn af rondhangen. We hebben er dan ook veel gezien! Aan het eind van de dag de grens over van Zuid naar west Australie om 12 kilometer verderop te gaan overnachten in Eucla. Tentje opgezet en een eenvoudige maar lekkere pasta in elkaar gedraaid, biertje erbij en ontspannen om de volgende dag weer vroeg op te staan (inmiddels was onze klok ook al 45minuten naar achter gezet) om onze weg te vervolgen en uiteindelijk uit te komen in Esperance, zo’n 915 km verderop… hier zijn we naar Cape Le grand National park geweest en hebben daar wat rondgelopen over de witte zandstranden met de azuurblauwe zee op de achtergrond.
Onderweg alleen maar dessert, dessert en dessert en de 150km (Australia’s longest straight road) lange rechte weg afgelegd! Op een gegeven moment ga je toch bochten zien maar je kan ze niet nemen…
Wat je wakker houdt zijn de auto’s die je inhaalt, de slangen, hagedissen (30-40 cm) en konijnen die je moet ontwijken omdat ze proberen over te steken, of te slalommen tussen de dode dieren die zijn aangereden en nog op de weg liggen wachtend tot ze worden opgegeten tijdens het inhalen van een Road train! Ik kan je ook vertellen, een roofvogel gaat ook echt niet aan de kant!
Verder moest ik in een National Park keihard in de ankers voor een overstekende Emu met 4 jongen en hebben we meerdere keren kangoeroes zien oversteken, Domme beesten! Ze wachten net zolang tot er een auto komt en dan gaan ze!
Een zwerm bijen kletste op een gegeven moment allemaal tegen mijn voorruit, Nou daar gaat weer een familie! en toen we een paar uur later uitstapte hingen ze nog overal! Eentje heb ik uit zijn lijden verlost aangezien die nog klevend en half spartelend tussen de deur klem zat. Waarschijnlijk heeft i een mooi leven gehad!
Van Esperance naar Perth deden we in een paar dagen en kwamen langs Albany, Denmark, Margaret River en Augusta. Dit laatste is waar de 2 oceanen bij elkaar komen.
10 minuten van Nornalup een treetop walk gedaan waar je tussen de boomtoppen loopt over bruggen om vervolgens een aantal kilometers verderop in Pemberton in een boom te klimmen van 60 meter! Dit was vond ik zelf ziek! Omdat je niet gezekerd was dus ik stond hem wel ff te shaken op die dunne spijltjes! Ik zal jullie dan ook niet vertellen dat mocht je vallen dan had ik deze mail niet meer kunnen typen denk ik… Ik scheet kleuren en zelf na een wedstrijdje hockey zweet ik nog minder! Gelukkig werd ik door Joan geholpen tijdens de klim en de daling doordat ze mij een beetje kon wist gerust te stellen en daardoor te kalmeren. Ik kan je vertellen het duurde een eeuwigheid, treetje voor treetje ging het!
In Margerat River natuurlijk de nodige wijn geproefd en gekocht, Lake Cave bezocht (grot met kristal formaties) en de volgende dag naar Perth gereden waar we een uurtje zijn geweest en gelijk zijn doorgereden naar Hyden om Wave Rock te zien. Kwamen we daar aan, was er een rock concert aan de gang. Ik moest dus niet alleen opletten voor kangoeroes, emu’s kamelen, hagedissen, kozijnen, slangen en weet ik het wat, maar ook voor dronken mensen. Toen we de rock bestegen vlak voor zonsondergang hadden er toch aardig wat mensen moeite met lopen…. En dit komt niet omdat ze al de hele dag staan de rocken!
’s Avonds maar weer eten gemaakt en wat wijn gedronken die we de vorige dag in Margeret River hadden aangeschaft. Een bezoekje aan de goud mijn in Kalgoorlie stond de volgende dag op de planning, maar voordat we daar waren moesten we toch eerst weer 400 a 500 kilometer rijden (sommige stukken over dirt road) en zijn we daarna doorgereden naar Norseman en Fraser Range waar we hebben overnacht.
Voordat het dan echt donker werd hebben we eerst nog even een balletje geslagen op 1 van de holes van de 18 hole lange Nullarbar Golf, the World’s longest golf cource. Om de volgende hole te pakken moet je soms 200km rijden… Nou reken maar uit.. dit ga je dus niet met de golfkarretje doen…
Nu waren we toch echt met de terugreis bezig en moesten we weer de bijna 150km lange rechte weg afleggen.
Vlak voordat we bij de grens waren van WA – SA werd ik dan toch nog even aangehouden door mijn grote vrienden in het blauw die mijn snelheid wisten te meten (opkomend, ja wist ik veel…). Do you know what the speed limit is here? 110. And how fast did you go? 120. No it was 124 vertelde hij mij.
Dus ik denk wat kan het zijn…. Niet veel, tis tenslotte maar 14km/h….. Dat is dan $150, maar voor deze keer haal ik het wat af en krijg je $75 boete.
Nou ik kan je vertellen dat het erg frustrerend is om 110 (voor 9400km) te rijden op deze wegen en heb het dan ook niet lang volgehouden daarna, want ja… je komt soms geen hond tegen!
Vlakbij Adelaide nog even een wat wijn proeven in Barossa Valley waar we onder andere de bekende wijnen Penfolds en Jacob’s Creek hebben bezocht om vervolgens de volgende dag, 1 oktober = 16 dagen later weer aan te komen in Melbourne, we hebben het gered!
Na de roadtrip moest ik nog even snel een verslag in elkaar zetten voor maandag 4uur ’s middags dus om dit te maken heb ik mijn eerste all-nighter gedaan op de Uni. Wel vermoeiend maar met wat vrouwelijk gezelschap prima te doen!
Ik had hier eerder geen tijd voor aangezien zaterdag de grote Footy finale in Melbourne was en zondag Martijn langs kwam die hier 7 maanden aan het rondreizen is maar eerst even een weekje richting Melbourne kwam. We hebben hem dus even rondgeleid hier en verder een gezellige week gehad!

Afgelopen Zaterdag hadden Joris en ik een Dutch Party georganiseerd! Erg gezellig was het uiteindelijk met veel mensen in het Oranje en Martijn was er ook nog net want hij vloog die nacht nog naar Perth. Verder hadden we Heineken bier, Grolsch, Bitterballen, frikandellen, Kaasblokjes, Nederlandse muziek (niet alleen maar) en gezellige mensen! Een top feestje dus.
Omdat alles (vooral bier) erg duur is hadden we een systeem bedacht om het te verkopen tijdens de avond. We zijn met bonnen gaan werken die verkocht werden voor $10 aan de bar en daarmee kon je dan weer bier halen (5 drankjes). Iedereen vond het top en zo houd je het ook een beetje leuk qua kosten! Met het entrance ticket voor $10 kreeg je 3 drankjes en konden we voor de overige $4 het eten betalen en serveren.

Nou dit was het dan weer tot nu toe, Check de foto’s.. die zeggen denk ik wel genoeg.

Cheers! Laurens